Bożków, dawniej to jest do roku 1945 Eckersdorf, od stuleci wyróżniał się od okolicznych osad. Dużej mierze zawdzięcza ten stan dwóm rodzinom arystokratycznych: von Gotzen i von Magnis. Rodziny te wybrały te miejsce na swoją główną siedzibę, budując wspaniały pałac z przeuroczym ogrodem. Pałac od początku, mieniąc się przepychem, przyciągał swoim bogactwem. Dziś całe założenie pałacowo-ogrodowe jest w stanie, które ciężko mi jest opisać. Ktoś ścina zabytkowe drzewo, ktoś kradnie pomniki lub je rozbija, a ktoś jeszcze kradnie kamienie z epitafium.

    Po wschodniej stronie pałacu, po drugiej stronie ulicy, stoi kościół pod wezwaniem św. Piotra i Pawła. Kościół przez ponad 300 lat stał prawie nie zmieniony strzegąc zmarłych właścicieli pałacu i tajemnic tej miejscowości.

     Jednych z pochowanych osób w tym kościele to hrabia Anton Alexander von Magnis, który zmarł 5 czerwca 1817 r. Hrabina Luisa von Magnis           ur. Gotzen, żona zmarłego, która posiadała zmysł artystyczny zaplanowała budowę mauzoleom przy kościele dla zmarłych jej członków rodziny. Przekształcając tym samym kaplicę, która znajdowała się tu wcześniej. Wejście do kaplicy - mauzoleom znajduję się w części północnej prezbiterium kościoła.

     Kaplica zbudowana została na planie koła i nakryta jest psudokopułą z latarnią. Z zewnątrz przedstawia się skromnie, z elewacją która nie nadaje okazałego wyglądu , lecz wewnętrzne owalne pomieszczenie z górnym światłem, podziałem pilastrów robi szczególne uroczyste wrażenie.

Mauzoleom ma kształt rotundy i kiedy powstał posiadał piękne dekoracje ze złota i stiuku. Wejście do kaplicy zdobi wykonane z lanego żelaza portal ukoronowany dwoma herbami – Magnisów ze Strażnic i Gotzenów. Ułożenie tak herbów jest rzadko spotykane i symbolizuje oddanie, miłość.            Nad herbami widnieje inskrypcja -  „In Deo Spea Nostra” – „W bogu Nasza Nadzieja”. Wchodząc do krypty przechodzimy przez żelazne drzwi,      które są dwu skrzydłowe, sześciopolowe o prostych podziałach listwowych. Są dekorowane mosiężnymi rozetami.

  W centralnym miejscu kaplicy stoi żelazny sarkofag w kształcie trumny, który został odlany w Gliwicach. Na przedniej jego ścianie znajduje się napis : ANTONIUS ALEXANDER S.R.I COMES DE MAGNIS E D STRAŻNITS NATUS D XXVII MDCCLIDENATUS D. V JUNII MDCCXVII. W środku sarkofagu znajduje się drewniana trumna ze szczątkami zmarłego.

    Obok sarkofagu stoją dwa świeczniki. Wsparte na nóżkach w kształcie lwich łap, są dekorowane liśćmi akantu. Z tyłu sarkofagu ustawione jest białe marmurowe popiersie hrabiego Aleksandra w stroju jakby antycznym. Twarz okrągła, czoło wysokie. Popiersie został wykonany w berlińskiej pracowni przez Christiana Daniela Rauch ( 1777 – 1857 ), według modelu gipsowego sporządzonego po śmierci męża przez samą żonę hrabinę Louise. Popiersie umiejscowione jest na tle czarnej marmurowej tablicy, na której znajduje się dziesięć kłosów oraz dwa napisy. Pierwszy umiejscowiony wyżej głosi „Mauzuleum Exegit Aere Perenius” - „Stworzył dzieło, co nie upada”. Drugi dopowiada – „Munolus corde Spiritu Reetus” – „Ponieważ był prostolinijny”.

Dziś ściany są pomalowane na niebiesko z białymi plastrami, lecz wcześniej plastry te były pomalowane na żółto. Ponadto pokryto polichromią kopułę (niebo z gwiazdami). Na ścianach były namalowane 4 obrazy techniką Skrafitto. Niestety panowała tu dość duża wilgotność i szybko uległy zniszczeniu. Zostały zamalowane przez Wilhema von Magnis. Niektórzy twierdzą że również ze względu na zbyt masoński charakter.