Günther Grundmann stał się dla wielu osób tajemniczą postacią związaną z legendami o tajemniczych skrytkach. Człowiek ten od 1932 roku zajmował się dziełami sztuki jako konserwator zabytków. Miał kontakty, dobrze orientował się w terenie, przyjaźnił się z prywatnym kolekcjonerami, muzealnikami jak i historykami sztuki. Dolny Śląsk znał wyśmienicie. Często odwiedzał posiadłości znajdujące się w tym obszarze w celu obejrzenia obiektów i ewentualnie dokonania zaleceń w poprawie rezydencji. 1937 roku był również w Bożkowie realizując polecenie sprawdzenia budynków w celu sprawdzenia cenny dzieł sztuki. Odwiedził w tym czasie pozostałe rezydencje w Hrabstwie Kłodzkim, które należały do hrabiego von Magnis. Jednych z nich był dworek w Ścinawce Dolnej, który niewątpliwie zaciekawił naszego konserwatora. Zaciekawił go portal a dokładniej napis umieszczony na jego gzymsie:                „LAETAMINI IN DOMINO ET EXULATE IUSTI RECTI CORDIS (Ciesz się w Panu i raduj się, gdyż twoje serce jest czyste)”; na kluczu archiwolty: „PAX INTRANTIBVS SALVS EXEVNTIBVS (Pokój wchodzących, powodzenie (zdrowie) wychodzących)”; na łuku archiwolty: „VENITE IAM VIDEBIMVS PARATI SEMPER ERIMVS (Jeżeli będziemy pragnęli was widzieć, zawsze będziemy gotowi was widzieć)”. Podczas kontroli Günther Grundmann stwierdził, że stropy budynku nie utrzymają ciężkich skrzyń z dziełami sztuki.

  Dworek w Ścinawce Dolnej jest jednym z najstarszych zabytków tej miejscowości. Obecnie posiada numer domu 17a . Historia zamku sięga połowy XIV wieku, kiedy to jako pierwsi posiadali go rodziny Haugwitz i Nimptsch. Zbudowali oni gotycki dom, który wzmiankowany jest w 1412 roku, ufortyfikowany mostem zwodzonym, wałem i fosą. Dwór ten sąsiadował z folwarkiem i z kościołem jak większość starych dworskich założeń. Był nieprzerwanie zamieszkiwany jako siedzibą szlachecką. Od 1793 roku, kiedy to majątek w Ścinawce Dolnej został zakupiony przez rodzinę von Magnis, dwór ten utracił swe dawne funkcję i użytkowany był jako rządówka do 1937 roku. Nie został on w tym czasie modernizowany i jeszcze w 1859 roku mogliśmy zobaczyć fosę otaczającą posiadłość jak również most zwodzony. W budynku przeprowadzono przebudowy, które miały tylko charakter praktyczny.

  W 1937 roku zamieszkała w dworku Sophia von Magnis. Hrabianka urodziła się 14 lutego 1854 roku (we wtorek) w Strassnitz, jako córka hrabiego Philippa von Magnisa oraz jego żony Octavii von Leutrum-Ertingen. Najważniejszym dziełem Sophie było ufundowanie, wraz z starszą siostrą Anna, szpitala pod wezwaniem świętego Józefa oraz sierocińca w Ścinawce Dolnej. Szpital powstał w latach 1886 -1887 na terenach  rodziny von Magnis. Opiekę nad chorymi powierzono siostrom franciszkankom z domu św. Maurycego w Munster, które wprowadziły się do szpitala 5 listopada 1887. Głównym lekarzem prowadzącym szpital był dr.Ohrloff , mieszkający w Bożkowie w budynku nr 100.

Pocztówka z początku XX wieku przedstawiająca szpital w Ścinawce Dolnej.

  Drugim budynkiem, który był ufundowany przez hrabianki, był sierociniec. Sierociniec p.w. św. Anioła Stróża powstał w 1893 roku. Budową kierował mistrz budowlany E. Berger z Borkowa. Na początku w sierocińcu mieszkało 28 dziewcząt. Trudności, przez które musiały przejść sieroty, kiedy chodzili do szkoły podstawowej, skłoniły hrabinę do zatrudnienia nauczyciela w 1899 r.. Zatwierdzenie szkoły w sierocińcu ze strony władz królewskich nastąpiło w listopadzie tegoż roku. Dnia 9 października 1899 ks. proboszcz Olbrich poświęcił uroczyście salkę szkolną. Na początku był zarządzany przez fundatorkę hrabiną Anne von Magnis, ale w styczniu 1901 roku fundatorka zachorowała a 15 marca umarła. Kiedy zmarła nadzór nad podopiecznymi przejęły 27 marca 4 siostry Jadwiżanki (Hedwigschwestern) z Wrocławia a zarządzaniem nim wcześniej wspomniana Sophia von Magnis.

Pocztówka z początku XX wieku przedstawiająca sierociniec w Ścinawce Dolnej.

  Hrabianka Sophie von Magnis zarządzała dwoma placówkami przez 37 lat. Początkowo zarządzała mieszkając w pałacu w Bożkowie,jednak 1937 roku przeprowadziła do dworku w Ścinawce Dolnej, mając 83 lata, by stamtąd lepiej zarządzać placówkami. Niestety rok później, 14 lutego 1938 roku, Sophie von Magnis umiera w dworku.

Na zdjęciu został uwidoczniony marsz pogrzebowy z dworku w Ścinawce Dolnej. Czy był to pogrzeb Sophie von Magnis?

  Dworek ponownie zastał zamieszkany w 1943 roku gdy szpital i sierociniec został zajęty przez NSDAP . Placówki te zostały zamieszkane przez ludność uciekająca przed bombardowaniem najprawdopodobniej z Górnego Śląsku. Rodzina von Magns nie mogąc patrzeć na okrucieństwo wyrzucenia chorych ze szpitala i dzieci z sierocińca, część przetransportowano do dworku, pisano też listy do sztabu o potraktowaniu chorych ale nie odpisano na nie.

Zdjęcia przedstawiające dworek w Ścinawce Dolnej, tuż przed rozbiórką jednego ze skrzydeł w 1974 roku.