Kiedy już dojechałem na miejsce, słońce już prawię chowało się za horyzont. Znalazłem się koło budynku, którego nie widać z centrum Ścinawki Średniej. To właśnie w tym budynku rozegrała się historia, która się wydarzyła w pierwszych latach powojennej Polski, kiedy Ścinawka Średnia nazywana była Skałeczno. Budynek, o którym mowa przed wojną należał do Adriana Gaertnera. Początkowo w 1926 roku go wydzierżawił, a następnie kupił. Folwark ten jak  i dwór leśny nabył od barona v. Lüttwitz. Folwark o powierzchni ponad 200 ha nazywano Sparhor. Dziś nosi nazwę Księżno.

Zdjęcie przedawniające dobra Adriana Gaertnera, dziś Kapitanowo. Zdjęcie pochodzi z Kroniki Ścinawki Średniej. 

   W latach 20-tych Adrian Gaertner był dyrektorem generalnym w kopalni Wenceslaus w Ludwikowicach, ale po tragicznym wybuchu gazu w kopalni zrezygnował z tej funkcji i w Ścinawce Średniej wykupił cegielnie. Nazywa ją „Ziegelwerkę Milltelsteinę Dr Adrian Gaertner”. Był nie tylko prężnie działającym przemysłowcem za co uzyskał wysoką renomę daleko poza Śląskiem ale i politykiem. Szczególnie zaangażowany był w poprawę sytuacji gospodarczej śląskiego przemysłu, zwłaszcza górnictwa. Jego memoranda z tego okresu wyznaczały trendy i znalazły poparcie znacznej części gospodarki i rządów wielu krajów. W domu był kochającym mężem, tatą i dziadkiem. W wolnym czasie kolekcjonował obrazy i inne dzieła sztuki, które z chęcią wypożyczał na różne wystawy.

Adrian Gaetrner z rodziną. Zdjęcie pochodzi z Kroniki Ścinawki Średniej. 

  Po kapitulacji i wkroczeniu Rosjan w 1945 do Miitelsteine losy wielu Niemców, w tym dr. Geartnera całkowicie się odmieniło. W nieszczęśliwych okolicznościach Adrian Gaertner zmarł 11 maja. Zaś w jego domu ulokowało się dwóch osadników wojskowych pracujących prawdopodobnie wcześniej na tych ziemiach. Osadnicy zamieszkali w tym miejscu w celu szybkiego wzbogacenia. Wiedzieli jakie dzieła sztuki posiadał Adrian Gaertner w swoim domu ale nie wiedzieli gdzie je schował.

  W tym czasie Milicja obywatelska znalazła 4 obrazy w tunelu pomiędzy cegielnią a dworcem kolejowym. Zaś na terenie folwarku w 1946 roku znaleziono dwadzieścia obrazów o mniejszej wartości, które zostały przejęte przez byłego starostę kłodzkiego i wicewojewodę wrocławskiego – p. Barchacza. Obrazy te trafiły do składnicy w Jeleniej Górze.

  Pani Omchen, wdowy po mężu A. Geartnera, jeszcze nie wysiedlono. Dwaj osadnicy, którzy osiedlili się w jej domu, obserwując dzienny jej tryb po pewnym czasie znaleźli w ogrodzie kilka skrzyń z porcelaną, częściowo zabytkową i podzielili się łupem. Kiedy wdowa wyjechała, podjęli dalsze poszukiwania, w wyniku których w czerwcu 1946 r. w piwnicach dworu odnaleźli skrytkę z obrazami i zaczęli jej eksploatację. Skrytka została zamurowana przez właściciela w piwnicy tuż przed końcem wojny.

  Sprawa dopiero wyszła 17 lipca 1946 roku, kiedy skrytka została całkowicie ogołocona. Po wkroczeniu prokuratury Sądu Okręgowego w Kłodzku zdołano zabezpieczyć tylko kilka obrazów z 20 które tam zostały ukryte.

  Podejrzanych osadników (Marzec i Olak) po 6 dniach zwolniono, ale wkrótce ponownie zatrzymano w areszcie. Sprawę przejęła Komisja Specjalna do Walki z Nadużyciami. Obrazy znalezione w Ścinawce Średniej zostały przetransportowane do plebani w Kłodzku, gdzie znajdowały się wcześniej zbiory Archiwum i Muzeum Diecezjalnego z Wrocławia.